Si do të zhvillohej një luftë SHBA-Kinë?
Në rast të një konflikti të armatosur midis Shteteve të Bashkuara dhe Kinës, teknologjia raketore pritet të jetë një nga avantazhet më të mëdha të ushtrisë amerikane, sipas një analize të “Army Times”.
Një luftë në Paqësor, theksojnë ekspertët, do të zhvillohej kryesisht përmes forcave ajrore dhe detare, ndërsa forcat tokësore do të kishin një rol mbështetës. Megjithatë, edhe pa një pushtim të drejtpërdrejtë tokësor në Kinë, ushtria amerikane ka kapacitetin për të goditur objektiva të thellë në territorin kinez përmes arsenalit të saj të armëve me rreze të gjatë.
Aktualisht, Pentagoni po zhvillon disa sisteme moderne sulmuese, përfshirë raketën “Precision Strike Missile”, sistemin “Typhon” me rreze mesatare strategjike, dhe armën hipersonike “Dark Eagle”, të afta të godasin objektiva në distanca që variojnë nga 1,000 deri në 3,000 kilometra.
Portet kineze në qendër të vëmendjes
Objektivat më të mundshëm të një sulmi të tillë do të ishin portet kryesore të Kinës, të cilat luajnë një rol jetik për furnizimin e flotës detare kineze, për çdo operacion të mundshëm ndaj Tajvanit, si dhe për mbajtjen gjallë të ekonomisë eksportuese të vendit.
Megjithatë, disa ekspertë ushtarakë paralajmërojnë se shkatërrimi total i porteve do të kishte pasoja të rënda ekonomike globale dhe mund të kthehej në një fitore pirsike për Shtetet e Bashkuara. Sipas kapitenit Micah Neidorfler nga Garda Kombëtare e Ushtrisë Amerikane, shkatërrimi i infrastrukturës detare kineze “do të dëmtonte rëndë ekonominë ndërkombëtare dhe rimëkëmbjen pasluftës”.
Ai argumenton se Ushtria amerikane duhet të ruajë portet dhe infrastrukturën detare kineze gjatë konfliktit, në mënyrë që ato të mund të përdoren sërish pas përfundimit të luftës, kur tregtia ndërkombëtare të rifillojë.
Goditje të përkohshme, jo shkatërrim total
Në vend të shkatërrimit total, Neidorfler propozon sulme të përqendruara ndaj elementeve të veçanta të porteve, si vinçat, terminalet hekurudhore apo depozitat e karburantit, për t’i bërë ato të papërdorshme përkohësisht, por të lehta për t’u riparuar pas përfundimit të konfliktit.
“Kjo strategji,” thotë ai, “do të arrinte qëllimin ushtarak të paralizimit të përkohshëm të logjistikës kineze, pa shkatërruar përgjithmonë bazën ekonomike nga e cila varet edhe vetë ekonomia amerikane.”
Roli i Ushtrisë në një luftë detaro-ajrore
Analistët vërejnë se roli i Ushtrisë Amerikane në një konflikt të mundshëm në Paqësor shpesh neglizhohet, pasi fokusi mbetet te Marina dhe Forcat Ajrore. Megjithatë, gjatë dekadës së fundit, ushtria është përqendruar në pesë fusha strategjike, mes të cilave komanda e përbashkët, mbrojtja ajrore, dhe forcat me rreze të gjatë veprimi, që mund të kenë ndikim të drejtpërdrejtë në një konflikt të tillë.
Një alternativë tjetër: portet kineze jashtë Kinës
Një tjetër ide e ngritur nga Neidorfler është marrja nën kontroll e porteve kineze në vende të treta – ku Kina ka investime të mëdha përmes projekteve infrastrukturore. Këto porte mund të përdoren si mjet presioni diplomatik ose për të penguar përdorimin e tyre nga Kina për qëllime ushtarake.
Sipas të dhënave të vitit 2024, kompanitë kineze kanë investuar në 129 porte jashtë vendit, çka i jep Kinës një rrjet të gjerë ndikimi detar. Por një operacion i tillë, paralajmëron Neidorfler, do të krijonte probleme të sovranitetit për vendet pritëse dhe do të kërkonte bashkëpunim ndërkombëtar, pasi ndërhyrja e njëanshme amerikane do të shihej me mosbesim në shumë shtete, veçanërisht në “Jugun Global”.
Ekspertët skeptikë
Jo të gjithë ekspertët bien dakord me këto ide. Lonnie Henley, studiues në Institutin për Politika të Jashtme, shprehet se autorizimi për sulme ndaj porteve kineze do të varej nga vendime politike shumë të ndërlikuara. Ai vë në dyshim gjithashtu nevojën reale të Ushtrisë për më shumë raketa, duke qenë se Forcat Ajrore dhe Marina tashmë zotërojnë një arsenal të gjerë. “SHBA dhe aleatët e saj mund të ndërpresin tregtinë detare kineze pa pasur nevojë të pushtojnë porte në vende të treta. Prandaj, përfitimi shtesë nga një strategji e tillë është i diskutueshëm”, thotë Henley.
