Pyetje-Përgjigje nga Psikologët
Ishte një pasdite e zakonshme. Kisha dalë më herët nga puna pa njoftuar askënd në shtëpi. Doja të bëja një surprizë. Mendova të sillja ëmbëlsirën e preferuar të burrit tim, Arditit, dhe disa fruta për vajzën. Diçka e vogël, thjesht për të sjellë një atmosferë të ngrohtë.
Hapa derën me çelësin tim dhe hyra pa zhurmë, si zakonisht. Shtëpia ishte e heshtur, por dera e dhomës së ndenjes ishte pak e hapur. Dëgjova një të qeshur. Një zë vajze. Fillimisht mendova se ishte Bora, vajza ime, me ndonjë shoqe.
Por kur u afrova… u ngriva.
Arditi ishte ulur në divan. Dhe pranë tij… Elira. Shoqja e vajzës sime.
Ai e mbante nga beli. Ajo kishte duart në qafën e tij. Dhe para se të mund të them ndonjë fjalë — ata u puthën.
Një puthje që më vrau më shumë se çdo fjalë, më theu më shumë se çdo goditje.
“Hë?!”, bërtita pa e kuptuar. Ata u ngritën menjëherë, fytyrat e tyre u zverdhën. Elira u tërhoq si e djegur. Arditi s’dinte ç’të thoshte. Fliste pa lidhje, kërkonte të më afrohej. “Nuk është ashtu si duket,” – më tha me zë të ngjirur.
Por ishte pikërisht ashtu siç dukej.
Në shtëpinë time. Në divanin ku ne shikonim filma familjarë. Aty ku vajza ime qeshte me shoqen e saj. Aty, ku unë besoja se kisha ndërtuar sigurinë time.
Thashë vetëm një fjali:
“Dilni jashtë – të dy.”
Nuk qava. Jo menjëherë. U ula në kuzhinë, dëgjova derën të mbyllej, dhe pastaj… zemra ime u çakordua. Më dukej se nuk e njihja më as burrin tim, as vajzën time, as shtëpinë time. Çdo gjë më dukej si e huaj.
Përgjigjja e psikologes:
E dashur,
Momenti që ke përjetuar është një nga ato plagë që nuk shërohen me fjalë. Të zësh njeriun që dashuron në një akt tradhtie është shkatërrues. Por kur ajo ndodh në shtëpinë tënde, me një vajzë që e ke pritur si mikeshë të vajzës sate, dhimbja bëhet shumëfish më e thellë. Është një thyerje e sigurisë, e besimit, e çdo gjëje që ke ndërtuar me vite.
Zemra jote ka të drejtë të jetë e thyer. Dhe trupi yt ka të drejtë të dridhet. Je në shok emocional. Kjo nuk është vetëm një tradhti bashkëshortore – është një shkelje e çdo kufiri moral dhe njerëzor.
Por ndalesa jote për të menduar, për të mos reaguar me ulërimë, për të mos e kthyer shtëpinë në një fushë beteje – tregon forcën tënde. Edhe në mes të kaosit, ti mbajte dinjitetin. Dhe kjo është diçka që të jep fuqi në këtë periudhë të errët.
Nuk mund të ndryshojmë atë që ka ndodhur – por mund të vendosësh çfarë ndodh tani. Aty fillon shërimi. Të ftoj të mendosh për disa gjëra:
Çfarë ke nevojë tani për veten tënde?
Si mund të mbrosh vajzën tënde emocionalisht nga kjo situatë?
A ndihesh e gatshme të përballesh me burrin tënd për të kërkuar përgjigje – apo thjesht do të mbyllësh këtë kapitull?
Gjithçka është në dorën tënde. Dhe të siguroj: nuk je vetëm. Ka rrugë për të dalë nga kjo dhimbje. Por hapi i parë është ky që po bën tani — të flasësh. Të mos e mbash brenda.
Kur të jesh gati, mund të flasim më thellë për ndjenjat e tua, për vendimet që po të presin, dhe për mënyrat sesi mund të rindërtosh jetën tënde.
Je më shumë se një grua e tradhtuar. Je një grua që u përball me të vërtetën. Dhe kjo, është një forcë që nuk shuhet.